Serwer linuksowy w szkolnej pracowni internetowej

---

Od dwóch lat prowadzę zajęcia z informatyki korzystając przy tym z trzech szkolnych pracowni komputerowych: pierwsze dwie powstały w ramach programu Internet dla Gmin (przemianowanego później na Internet dla Gimnazjum) i są obsługiwane przez tzw. Small Business Serwer dla Szkół, oparty na technologii Windows NT 4; trzecia powstała w tym roku w Publicznej Szkole Podstawowej nr 11 w Kędzierzynie-Koźlu i pracuje pod kontrolą systemu operacujnego LINUX.

Mając możliwość porównania funkcjonalności obydwu rozwiązań a także pewne doświadczenia w pracy z nimi, chcę przedstawić zalety naszej pracowni i być może zachęcić innych do wypróbowania tego rozwiązania.

• Po pierwsze: nie ma konieczności wykupienia jakichkolwiek licencji, a więc jest to rozwiązanie tańsze i nie stawia żadnych ograniczeń w rozbudowie pracowni i całej sieci (w przypadku SBS chcąc np. dodać jedno stanowisko musimy wykupić tzw. Add-pack , czyli licencję opiewającą na pięć komputerów) ;
• po drugie: sieć oparta na serwerze linuksowym działa wg mojej oceny znacznie bardziej stabilnie, nie powodując żadnych niespodzianek, które często przyprawiają o rozstrój żołądka osoby administrujące SBS-ami;
• po trzecie: taki system daje nam dużą elastyczność działania, łatwość konfiguracji (edycja czytelnych plików tekstowych ) i możliwość dostosowania go do własnych potrzeb; instalacja serwera SBS np. W innej konfiguracji sprzętowej lub z innymi niż standardowe usługami nie jest zbyt łatwa...
• po czwarte: znacznie większa dostępność informacji, co prawda bardzo rozproszonej (internet, czasopisma, książki). O ile mi wiadomo, ukazały się tylko dwie pozycje w języku polskim dotyczące administrowania SBS-em; obie są trudno dostępne;
• po piąte: w wielu państwach w placówkach oświatowych, naukowych i nie tylko stosowane są takie rozwiązania. Nie byłoby więc dobrze, gdyby polski uczeń wyniósł ze szkoły przekonanie, że istnieje tylko jeden system operacyjny i jeden program użytkowy.

W opisywanej pracowni szkolnej zastosowano następującą konfigurację:

• serwer : komputer PII z procesorem Intel Celeron 333MHz, 96 MB RAM (im więcej, tym lepiej) dysk twardy o pojemności 20,4 GB. Karta sieciowa Realtek 8029 Combo
• komputery uczniowskie : zakupione z wyprzedaży za ok. 700 zł za sztukę Pentium 75MHz, 16 MB RAM, dyski twarde 170 - 540 MB ( optymalnym rozwiązaniem wydaje się być 32 MB RAM i np. HDD 2GB )
• sieć: tzw. Cienki kabel koncentryczny łączy wszystkie maszyny bez użycia dodatkowych elementów . Występują trzy rodzaje kart sieciowych , zarówno ISA jak i PCI (i nie powoduje to żadnych perturbacji...) . Połączenie z internetem zapewnia modem zewnętrzny serwera oraz pula 600 darmowych impulsów - prezent TPSA dla szkół)

Komputery uczniowskie pracują pod kontrolą Windows 95 oraz Windows98 SE. Każde stanowisko uczniowskie korzysta z pakietu Star Office 5.2PL w wersji sieciowej (przy dwunastu komputerach klienckich pakiet startuje co prawda zbyt powoli, ale można pracować w miarę sprawnie. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby zainstalować pakiet lokalnie, jeżeli tylko dysponujemy odpowiednią ilością miejsca na dysku twardym). Do obróbki grafiki służy program GIMP, a przeglądanie sieci, korzystanie z poczty i tworzenie stron www umożliwiają Sylaba Komunikator oraz Internet Explorer (zamiennie). Całości dopełnia Komeniusz Logo do nauki podstaw algorytmiki i programowania. Ten skromny zestaw jest wystarczający dla szkoły podstawowej, ale łatwo można go uzupełnić o dalsze pozycje.

Serwer zbudowany w oparciu o łatwą w użyciu i dostępną dystrybucję Linux Mandrake 7.2 oprócz szerokiej gamy standardowo instalowanych programów wchodzących w skład dystrybucji zawiera w szczególności:

• sieciowy serwer plików SaMBa; stabilny, łatwy w konfiguracji i zarządzaniu zarówno w trybie tekstowym jak i za pośrednictwem przeglądarki internetowej - podobnie jak SBS;
• serwer www Apache obsługujący m.in.sieć intranetową;
• pakiet webmin umożliwiający zdalne zarząadzanie serwerem za pośrednictwem sieci;
• pakiety obsługujące pocztę lokalną, lokalne listy dyskusyjne itp. - u nas na razie wyłączone.

Głownym zarzutem z jakim spotkaliśmy się opracowując i wdrażając nasz pomysł, było to, że jest on rozwiązaniem nietypowym, a nawet (o zgrozo...) niestandardowym. Odpierając go, chcę powiedzieć że nie jesteśmy dzisiaj w stanie stwierdzić, co tak naprawdę jest standardowe, a co nie . Czy to, czego najwięcej, jest najlepsze? Gdyby tak było , musielibyśmy się zgodzić np. z twierdzeniem , że maluch jest najlepszym polskim samochodem. Wydaje się że nie powinniśmy uczyć w szkole korzystania z konkretnych aplikacji, które dawno pokryje kurz zapomnienia, gdy nasi uczniowie wejdą w okres aktywności zawodowej. Należy raczej pokazać obszary możliwych zastosowań, sposoby efektywnego korzystania z różnorodnych narzędzi. Nie narazimy się wówczas za 20 lat na zarzut, że polskie szkoły nie nauczyły młodych ludzi korzystania z , powiedzmy, Windows 2014 i pół lub MS Word n+1. (a propos : kiedyś uczono mnie z zapałem godnym lepszej sprawy obsługi programów TAG i TIG - kto dziś je jeszcze pamięta?)

zobacz także:

Jak to zrobić ? - opis instalacji i konfiguracji szkolnej pracowni komputerowej w oparciu o system LINUX

Garść luźnych spostrzeżeń o nauczaniu podstaw informatyki w szkole podstawowej